Elsweide door de jaren heen | Yifong en Sally over hun tijd bij Elsweide

Van papiergroep tot atelier

Sally begon in 2003 als stagiaire bij Elsweide en is al jaren begeleider bij de bakkerijgroep. Yifong komt er sinds 2001 en herinnert zich dat ze even samen met Sally werkte in de bakkerij: “Jammer dat Sally niet op mijn groep staat, ze is leuk,” zegt ze lachend. Yifong startte bij de papiergroep, werkte kort bij de bakkerij in Klarendal en bij De Zaak in Velp, en keerde daarna terug naar Elsweide. Ze werkte bij de keukengroep en de geva-groep – gevarieerde werkzaamhedengroep (nu dienstverleningsgroep), waar ze onder andere knutselde, kaarten stempelde en huishoudelijke taken deed. Tegenwoordig werkt ze bij de dienstverleningsgroep en in het atelier. “Allebei leuk. Bij dienstverlening kook ik soep, vouw ik de was en vul wc-rollen aan. In het atelier maak ik schilderijen, kaarten en sieraden. Sieraden maken vind ik het leukst – ik fröbel graag met kleine dingen.”

Een belangrijke rol voor Yifongs moeder

Een onmisbaar onderdeel van Yifongs verhaal is haar moeder Marijke. “Marijke was wekelijks bij Elsweide,” vertelt Sally. “Yifong kwam dan met de taxi en Marijke kwam daarna zelf. Ze was vrijwilliger bij Elsweide. Samen gingen ze boodschappen doen, naar de stadsboerderij of koffie drinken bij Intratuin.” Yifong vertelt met tranen in haar ogen: “Mama was er altijd bij.” Inmiddels is haar moeder helaas overleden, maar de herinneringen aan haar zijn heel sterk.

Groei, ontwikkeling en plezier

Elsweide is voor Yifong niet alleen een werkplek, maar ook een plek waar ze veel heeft geleerd. “Ik heb hier bijvoorbeeld leren koken en afwassen. Dat doe ik nu thuis ook,” vertelt ze. Maar vooral draait het om plezier: “Het belangrijkste is dat we hier lachen en het gezellig hebben met elkaar.” Sally ziet ook hoe Yifong in de loop der jaren is gegroeid: “Ze kwam binnen als een verlegen meisje. Nu is ze veel opener en durft ze meer te zeggen. Ze is altijd vrolijk en straalt uit dat ze het hier naar haar zin heeft. Dat vind ik heel belangrijk.” Yifong beaamt dat: “Dat klopt.”

Sally merkt op dat het werk veranderd is: “Twintig jaar geleden kon alles. Spontaan onder de sproeier, even de frituur aan voor bitterballen, dansen in de gymzaal. Nu is er meer structuur en ligt de focus op ontwikkeling. Wat iemand wil leren, waar iemand blij van wordt. Dat vind ik ook waardevol. En het plezier is er nog steeds.”

Mooie herinneringen

Aan mooie herinneringen geen gebrek bij Elsweide. Yifongs verjaardag op 31 december is altijd bijzonder: “Ik trakteer dan in de eerste week van januari op Chinees. Elk jaar weer.” Ook kwam Frans Bauer eens op bezoek. Yifong: “Ik mocht met hem op de foto. Dat was zo bijzonder.” Ook het 40-jarig jubileum van Elsweide staat nog helder op het netvlies. “Er stond een frietkraam buiten en in de gymzaal was er een disco,” vertelt Yifong. Sally vult aan: “We hadden allemaal hippiekleren aan en hebben gedanst met z’n allen. Maanden later hadden we het er nog over. Zo leuk was het!”

Sally zelf denkt met warmte terug aan haar 12,5-jarig jubileum bij Elsweide. “Collega’s hadden een stukje geschreven dat zo goed bij mij paste. Dat ik altijd zing – dat ben ik gewoon. Het is zo fijn om te zien en te voelen dat collega’s zo met je begaan zijn en je echt zien.”

Het hart van Elsweide blijft hetzelfde

Hoewel er in vijftig jaar veel is veranderd – van de werkzaamheden tot de manier van begeleiden, blijft het hart van Elsweide hetzelfde: mensen mogen zichzelf zijn, zich ontwikkelen en samen plezier maken. Sally vat het mooi samen: “Deelnemers werken hier keihard. In de bakkerij zie ik hoe mensen groeien – van stap voor stap aanleren naar zelfstandig werken. Dat blijft mooi om te zien.”