Ambulant gezinsbegeleiding: de kracht van maatwerk en volharding

Mikey heeft autisme en nog wat extra uitdagingen. Dagelijks naar school moeten, bleek voor Mikey geen optie meer en het gezin maakte een moeilijke tijd door. Samen met Driestroom werd stap voor stap gewerkt aan een nieuwe weg. Nu heeft Mikey weer structuur, plezier en een plek waar hij zich gezien voelt. Zijn moeder vertelt: “Ik zie een ander kind. Veel relaxter, veel meer benaderbaar”.

Van school naar nieuwe structuur

Toen het voor Mikey niet meer haalbaar bleek om dagelijks naar school te gaan, kwam hij thuis te zitten. Een periode met onrust en zorgen. “Hij had structuur nodig, duidelijkheid. Maar telkens viel er iets weg. Dat brak hem op,” zegt zijn moeder. Dankzij de inzet van Driestroom konden ze langzaam opbouwen. Mikey loopt nu stage bij de kringloopwinkel. Hier krijgt hij begeleiding vanuit het onderwijs.

De valkuil van overschatting

De weg naar stabiliteit was complex. Een van de grootste uitdagingen was dat Mikey door zijn omgeving vaak werd overschat. Veel mensen zagen niet hoe spannend hij situaties eigenlijk vond, wat soms leidde tot onbegrip.

“We hebben met veel instanties samengewerkt, maar het wisselen van contactpersonen maakte het voor ons soms lastig,” vertelt moeder. “Evelien, en later ook Sandra, bleven. Dat gaf vertrouwen.” Evelien en Sandra zijn beiden ambulant gezinsbegeleider bij Driestroom en ondersteunen het gezin langdurig, in samenwerking met andere betrokkenen.

Lef, maatwerk en de ouder versterken

Wat maakte het verschil? Volgens moeder is dat de manier waarop er naar Mikey en haar werd gekeken. “Niet vanuit regels, maar vanuit wat hij echt nodig had. Er werd niet opgegeven”.

Evelien geeft aan: “We wijzen niet simpelweg de weg, maar zetten de route in kleine stapjes uit en ondersteunen het gezin bij elke stap die ze tegenkomen. Het was geen rechte lijn. Er waren terugvallen en lastige periodes. Drie stappen vooruit en dan weer twee achteruit, het is altijd een proces in beweging. Maar we zijn steeds samen blijven zoeken. Het gaat om maatwerk, om te kijken wat werkt voor het kind en het gezin”.

Sandra vult aan dat de focus ligt op het versterken van de ouder. "We kijken verder dan de oorspronkelijke hulpvraag om te ontdekken wat er werkelijk speelt. Dit vraagt om een open en directe, maar respectvolle communicatie, zonder ruis. Het doel is om ouders ‘bewust bekwaam’ te maken. Zo kunnen ze met hun eigen netwerk verder, ook als wij weer op afstand zijn.”

Hoopvol vooruit

Mikey geniet op dit moment zichtbaar van zijn stage, van de waardering die hij krijgt en van zijn eigen verdiende geld. Dit geld krijgt hij vanwege de extra inzet die hij levert vanuit zijn vrijwilligerscontract “Dat is misschien wel het mooiste,” zegt zijn moeder. “Dat hij zich trots voelt. Dat hij een plek heeft gevonden waar hij kan groeien, op zijn manier”.

Evelien en Sandra kijken samen met moeder vooruit naar de volgende stap: de overgang naar volwassenheid en de aanvraag voor de Wet langdurige zorg. Mikey denkt zelf ook na over zijn toekomst. Tijdens een recent gesprek vroeg hij: “Waar ga ik wonen?”. Het toont zijn wens om zelfstandig te worden en een eigen plek te vinden. Tegelijkertijd blijft de zorg voor Mikey een constante factor, waarbij de rol van moeder altijd belangrijk blijft. Vanuit Driestroom kijken we samen met moeder en Mikey wat haalbaar en realistisch is. We doen dit om de weg naar zelfstandigheid stap voor stap uit te kunnen stippelen, altijd met oog voor wat Mikey en moeder nodig hebben.