We wonen hier als gelijkwaardige buren
Zo’n zeven jaar geleden startten Leonie Fernandez Tizón en Robine van Gennip hun Driestroomhuis Natuurlijk Bijzonder. ‘We werkten destijds nog met een groep verstandelijk beperkte mensen bij de Stichting Orion. Al een tijdje hadden we het gevoel ‘dit moet anders. Met minder onrust, hiërarchie en administratie’. Tijdens een gezamenlijke nachtdienst ontstond een plan: ‘We gaan het zelf doen’.
Gelijk gaan doen
Robine vertelt over hun vervolgstappen: ‘We kwamen in eerste instantie bij de Thomashuizen terecht. Daar kwamen we niet verder, want je moest een echtpaar zijn en wij zijn collega’s.’ ‘Daarna kwam al snel Driestroom in beeld’, aldus Leonie. ‘Na een korte mailwisseling kwam Johan Emons op bezoek. Johan zag wat we van plan waren. ‘Gelijk gaan doen’, was zijn advies. We zijn met ons huis Natuurlijk Bijzonder in Nieuwerkerk aan de IJssel van start gegaan met zes mensen met allemaal speciale behoeften, die in een grote, reguliere instelling niet uit de verf zouden komen. Wij boden een kleiner verband en een huiselijker sfeer, waardoor niemand ondersneeuwde.’
Mensen op ons pad
‘Na een aantal jaren in Nieuwerkerk aan de IJssel waren we toe aan een nieuwe stap’, vervolgt Leonie. ‘We wilden een plek creëren met meer ruimte om ons heen; een prettige plek voor onze bewoners, hun familie, de omwonenden en natuurlijk wijzelf. Uiteindelijk hebben we een sfeervolle boerderij in Moordrecht gevonden. Daarmee hebben we echt een krachtbron aangeboord. Wij hoefden eigenlijk alleen maar te faciliteren en het begon te lopen. Als vanzelf kwamen er mensen op ons pad met mooie plannen en ideeën.’ Robine: ‘We zijn hier zo warm ontvangen, helemaal als gelijkwaardige buren. We kregen stro voor onze dieren, er kwam hulp bij het grasmaaien en we werden voorzien van nuttige tips en mooie ideeën. Als echte stadsmeiden en hebben we in korte tijd veel geleerd van de mensen die om ons heen wonen, er is hier zoveel kennis.’
Nog meer een eenheid
Leonie: ‘De verhuizing is voor onze mensen heel goed verlopen. We hebben ze natuurlijk zo goed mogelijk voorbereid en overal bij betrokken; ‘we gaan verhuizen naar een boerderij’. Een van de bewoners noemde het steevast ‘de kinderboerderij’ en iedereen was snel gewend. Een zeer verdrietige gebeurtenis die plaatsvond voorafgaand aan de verhuizing heeft ons ook nog verder bij elkaar gebracht. Een van onze medewerkers is overleden en dit gedeelde verdriet maakte nog meer een eenheid van ons.’
Van pionieren naar stabilisatie
Leonie kijk terug op de jaren in Nieuwerkerk aan de IJssel: ‘Daar hebben we het allemaal moeten ontdekken. We waren nog het pionieren en werden door Driestroom vaak getypeerd als ‘ruwe diamanten’. Die fase zijn we nu voorbij. Wij voelen echt dat we nu in een stabilisatiefase zitten en zijn veel rustiger, meer aan het ‘zijn’ en minder aan het hardlopen.’ Robine: ‘Natuurlijk is niet alles zonder slag of stoot verlopen, maar dat heeft ons juist veel inzicht en ervaring opgeleverd. Johan zei destijds tegen ons: ‘als je het kunt dromen, dan kan het, ongeacht de weg’. Wij zijn op pad gegaan met veel vertrouwen en geduld. We hebben ook geleerd om goed naar onszelf te kijken en waar nodig bij te sturen.’ Leonie vervolgt: ‘Er kan elk moment iets gebeuren wat alles omgooit. Soms heeft iemand een ander pad nodig of zien wij potentie in iemand, maar komt het er toch niet uit. Dat moet je dan accepteren, want we geloven dat iedereen iets te doen heeft op deze wereld, maar wel op zijn eigen manier.’
Driestroom weer in beeld
‘Wij zijn beiden heel verschillend maar samen zijn we goud’, concludeert Robine. ‘Dat zagen Johan Emons en Wim Muilenburg destijds ook al. We hebben de afgelopen jaren veel zelf uitgevogeld en kwamen daardoor wat meer op afstand van Driestroom. We hebben ons de laatste tijd weer meer opengesteld voor hulp en zo kwam ook Driestroom opnieuw in beeld. Johan zag destijds onze potentie en dat is nog altijd een van onze drijfveren. Het is alleen zo jammer dat hij er niet meer is. We hadden nog zoveel van hem willen leren.’
